Η Φολέγανδρος είναι ένα εντυπωσιακά όμορφο νησί των Κυκλάδων με ήρεμους ρυθμούς και απίθανα αιγαιοπελαγίτικα νερά. Με τη Χώρα της χτισμένη πάνω σε έναν απόκρημνο κάθετο βράχο, μάς περιμένει να τη γνωρίσουμε και να την αγαπήσουμε για πάντα!

Παλιότερα, το νησί αποτελούσε ένα καλά κρυμμένο μυστικό, που μοιράζονταν πολλοί λίγοι. Σήμερα, έχει γίνει από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς διακοπών, για όσους ψάχνουν μια πιο ήσυχη… Σαντορίνη! Εδώ θα συναντήσουμε ένα τοπίο με αυθεντικό κυκλαδίτικο χρώμα, με όση ξέρα χρειάζεται για να κάνει αντίθεση με το μπλε της θάλασσας, με ύψη που προσφέρουν εκπληκτικές θέες και με παρεΐστικη διάθεση σε ασβεστωμένα σοκάκια.

Στη Φολέγανδρο, που η Χώρα της βρίσκεται κατά το ήμισυ στο χείλος του γκρεμού, θα πιούμε ρακές σε τραπεζάκια δίπλα σε παλιές εκκλησίες και λευκά σπίτια, λουσμένα στο φως του καλοκαιριού. Ενδεχομένως, να μας βρει το πρωί να τραγουδάμε μαζί με όλους τους άλλους στα πεζούλια κάποιου μπαρ, πλάι σε χρωματιστά πορτοπαράθυρα. Θα ψάξουμε για το στηθαίο στην πλατεία της Πούντας, από όπου η θέα κόβει την ανάσα. Θα περιπλανηθούμε στην πλατεία Ντούναβη, στην Πιάτσα και στην πλατεία Μαράκι και θα χορτάσουμε λευκό.

Μία πολύ καλή ιδέα αν είμαστε ρομαντικοί ή αν απλώς θέλουμε να βγάλουμε σούπερ φωτογραφίες είναι να αγναντέψουμε το πέλαγος από το κάστρο της Φολεγάνδρου. Θα έχουμε τη δυνατότητα να θαυμάσουμε τα σπιτάκια της Κάτω Ρούγας από τα πλατύσκαλα και μετά θα φτάσουμε μέχρι το κατώφλι της Παντάνασσας. Η εικόνα που θα ξετυλιχτεί μπροστά στα μάτια μας είναι υπέροχη! Από εδώ φαίνονται η Μήλος, η Σίφνος και η Κίμωλος.

Αν έχουμε αντοχές, θα αναζητήσουμε τα σκαλοπάτια για να ανέβουμε ως την Παναγία της Φολεγάνδρου. Ίσως να χρειαστούμε 15 λεπτά και αρκετή υπομονή, θα κοντοσταθούμε και θα ξαναρχίσουμε, όμως αξίζει τον κόπο, μιας και από εδώ η θέα προς την Χώρα είναι το κάτι άλλο. Στόχος είναι να βρεθούμε στο προαύλιο της επιβλητικής εκκλησίας του νησιού με τους τρεις τρούλους, σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής ναών, που συναντάται μόνο στο Αιγαίο. Αν είμαστε στη Φολέγανδρο το Πάσχα, οπότε και γίνεται η λιτανεία της εικόνας, είτε πιστεύουμε, είτε όχι είναι μια μοναδική εμπειρία να ακολουθήσουμε αυτό το οδοιπορικό.

Οι παραλίες του νησιού είναι μαγικές, όχι οργανωμένες και κατά βάση γι’ αυτό άπειρα όμορφες. Η Αγκάλη ανοίγει την… αγκαλιά της για να μας χαρίσει μοναδικές στιγμές με βουτιές σε καταγάλανα νερά στον γραφικό κόλπο του Βαθιού. Από εδώ, μετά από περπάτημα 20 λεπτών, θα βγούμε στην παραλία Άγιος Νικόλαος με την ξανθή άμμο. Ενναλακτικά μπορούμε με καΐκι να ανακαλύψουμε τον απάνεμο Γαλύφο ή το απομονωμένο Λιβαδάκι. Το πανέμορφο Κάτεργο είναι μία ακτή - όνειρο, που περιβάλλεται από ένα άγριο βραχώδες τοπίο, αλλά που μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτή με καραβάκι ή από ένα δύσκολο μονοπάτι περίπου μισής ώρας. Στην παραλία Καραβοστάσης ή Χοχλίδια θα βρούμε αλμυρίκια, ταβερνάκια και καφέ, ενώ υπάρχουν και άλλες επιλογές όπως το Πουντάκι, ο Άγιος Γεώργιος και το Λιβάδι.

Η Φολέγανδρος κρύβει θησαυρούς που, αν αγαπάμε την περιπέτεια, καλούμαστε να ανακαλύψουμε. Ένας από αυτούς είναι τα γραφικά λιθόστρωτα μονοπάτια, που είναι πολύ περισσότερα από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, γεγονός που υπογραμμίζει την παραδοσιακή ταυτότητα του νησιού. Περπατώντας τα, μας ταξιδεύουν στα μυστικά και την ιστορία των Κυκλάδων και του Αιγαίου.

Μία επίσκεψη αξίζει και το λαογραφικό μουσείο της Φολεγάνδρου, που αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα. Βρίσκεται στην Άνω Μεριά, τον μοναδικό οικισμό εκτός της Χώρας (μιας και το νησί έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την γαλήνια αύρα του και την παρθένα ομορφιά του, κόντρα στην οικιστική έξαρση άλλων τουριστικών περιοχών). Στο μουσείο, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον τρόπο ζωής σε ένα αυθεντικό αγροτικό σπίτι του νησιού, με το κελάρι του, το λιοτρίβι και τον φούρνο. Σίγουρα θα έχει πολύ ενδιαφέρον να κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και να μάθουμε πώς ζούσαν εδώ οι άνθρωποι παλιά, όταν δεν υπήρχαν καν καταλύματα και γενικά τουρισμός.

Δεν θα ξεχάσουμε να αναζητήσουμε τον Φάρο της Ασπροπούντας, που είναι τοποθετημένος στον κάβο Μίχελο, άναψε πρώτη φορά το μακρινό 1912 και έχει ύψος 11 μέτρα. Εδώ θα φτάσουμε περπατώντας, ενώ από το σημείο θα απολαύσουμε την απέραντη θάλασσα να απλώνεται στα πόδια μας!

Όσο για το φαγητό, στο νησί θα δοκιμάσουμε τα ντόπια ζυμαρικά με το όνομα ματσάτα, καλασούνα, που είναι η τοπική πίτα (κάτι σαν κρεμμυδοτυρόπιτα), αλλά και μαγειρεμένη κάππαρη. Στα γλυκά για την πρωτιά κονταροχτυπιούνται η Καρπουζένια, ένα επιδόρπιο που συνδυάζει μουσταλευριά με καρπούζι και σουσάμι, συχνά συνοδευόμενο από παγωτό και η Μπισκοτένια, με τη σοκολάτα, τα χειροποίητα μπισκότα και την κρέμα μπισκότου.

Αυτός ο τόπος έχει μία γαλήνια αύρα, μία ατμόσφαιρα που σε κάνει για πάντα δικό του, είναι ένα νησί με κλασική άγρια κυκλαδίτικη ομορφιά, με πλατείες, ασβέστη, ήλιο, μονοπάτια και διάφανες γαλαζοπράσινες θάλασσες!