Στο Ξυλόκαστρο θα κάνουμε βουτιές σε καταγάλανα νερά βραβευμένα με γαλάζια σημαία, θα αντικρίσουμε εκκλησίες και μοναστήρια με ιστορική σημασία, θα αναπνεύσουμε καθαρό αέρα και θα χαλαρώσουμε με περιπάτους ανάμεσα το πράσινο.
Από εδώ θα έχουμε τη δυνατότητα μέσα σε λίγη ώρα να ανακαλύψουμε όλες τις ομορφιές του νομού Κορινθίας, ενώ θα νιώσουμε την παλιά αίγλη να ζωντανεύει, αφού θα μάθουμε πως η περιοχή υπήρξε η αγαπημένη σπουδαίων ποιητών καθώς και διακεκριμένων επισκεπτών της εποχής!
Το Ξυλόκαστρο είναι ένας από τους πιο αγαπημένους
προορισμούς στην Πελοπόννησο εδώ και πολλά χρόνια. Η κωμόπολη βρίσκεται στον
Νομό Κορινθίας και ενδείκνυται για ήσυχες διακοπές με την οικογένεια, συνδυάζει
θάλασσα και πράσινο και είναι πολύ κοντά στην Αθήνα.
Μπορεί σήμερα να αποτελεί απλώς ένα όμορφο μέρος για εκδρομή,
για ξεκούραση στη παραλία ή περίπατο στο δάσος, όμως είχε γνωρίσει μεγάλες
δόξες στο παρελθόν. Εδώ γυρίστηκαν οι διάσημες ταινίες της χρυσής εποχής του
ελληνικού κινηματογράφου, το «Τα Κόκκινα Φανάρια» και το «Λατέρνα, Φτώχεια και
Φιλότιμο», που πήγαν μέχρι και στις Κάννες. Η αίγλη της τοποθεσίας ήταν μεγάλη
και τα ακόμη παλαιότερα χρόνια, γύρω στο 1919, όταν άρχισαν στη χώρα μας να
γίνονται της μόδας οι διακοπές στη θάλασσα, μιας και υπάρχει η φήμη ότι πολλοί
από τους διακεκριμένους επισκέπτες από το εξωτερικό προτιμούσαν να παραθερίζουν
εδώ. Μάλιστα, λέγεται πως όταν επέστρεφαν στις χώρες τους ανέφεραν το
Ξυλόκαστρο με το όνομα «ανθούπολη», λόγω των πολλών λουλουδιών που ευδοκιμούσαν
στην περιοχή.
Μόλις φτάσουμε, θα επισκεφτούμε τη γνωστή παραλία του Πευκιά,
σήμα κατατεθέν του Ξυλόκαστρου, η οποία έχει βότσαλο και βραβεύεται σταθερά με
γαλάζια σημαία. Εδώ θα αντικρίσουμε και το εκπληκτικό ομώνυμο πευκόδασος να αγγίζει
σχεδόν το καταγάλανο σώμα του Κορινθιακού κόλπου. Αφού απολαύσουμε κολύμπι στα
πεντακάθαρα νερά, μπορούμε να κάνουμε μία ρομαντική βόλτα για περισυλλογή και
οξυγόνο στο πράσινο του τόπου, ανάμεσα σε πεύκα, αλμυρίκια, κέδρους και μυρτιές
ή, αν είμαστε της περιπέτειας, να δοκιμάσουμε πεζοπορία, ακολουθώντας τα
χαραγμένα μονοπάτια του επιβλητικού δάσους. Εκτός από την παραλία του Πευκιά,
θα ψάξουμε για την παραλία των Αριστοναυτών, που είναι ανοργάνωτη και αμμώδης,
ιδανική για πιο απομονωμένες καταστάσεις, καθώς και τη βοτσαλωτή παραλία
Συκίας, με το ομώνυμο χωριό.
Το πευκόδασος του Πευκιά, που τοποθετείται ανάμεσα στην παλιά
εθνική και τον Κορινθιακό κόλπο και όλα του τα μονοπάτια κατεβαίνουν ως τη
θάλασσα, είναι υπόλειμμα του παλαιότερου δάσους που εκτεινόταν στην περιοχή πριν
από την Επανάσταση του 1821. Ακόμη και σήμερα, όμως, το μέγεθός του είναι
εντυπωσιακό, αφού φτάνει τα 243,5 στρέμματα, ενώ πάει πακέτο με την παραλία για
σχεδόν 2 χιλιόμετρα! Αξίζει να αναφέρουμε δε, ότι αποτέλεσε έμπνευση για τους
ποιητές μας, συγκεκριμένα για τον Άγγελο Σικελιανό, αλλά και για τον Κώστα
Καρυωτάκη, ο οποίος και το αποκαλούσε το «πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας». Ο
Πευκιάς έχει αναγνωριστεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τη σύμβαση της
Βαρκελώνης, ως μία από τις 9 προστατευμένες περιοχές της Ελλάδας.
Στη συνέχεια της περιήγησής μας στην παραθαλάσσια κωμόπολη,
θα ανακαλύψουμε τις Αποθήκες Φραντζή, στο παραλιακό μέτωπο, που συνδέονται με
το σημαντικό ιστορικό παρελθόν της περιοχής, ενώ στην κεντρική πλατεία θα
συναντήσουμε την εμβληματική εκκλησία του Αγίου Βλασίου με τον ψηλό τρούλο, που
θυμίζει τη Μητρόπολη των Αθηνών, αλλά με θέα στη θάλασσα! Στη νοτιοδυτική
πλευρά του Ξυλόκαστρου θα βρούμε και άλλη μία εκκλησία, αυτή του Αγίου
Γεράσιμου του Νοταρά, που είναι πολύ παλιά και ξεχωρίζει για το βυζαντινό της
στυλ. Εδώ υπάρχει και το ψηφιδωτό αντίγραφο της εικόνας του αγίου, που έχει
φιλοτεχνήσει ο σπουδαίος Φώτης Κόντογλου.
Όσο για την ιστορία της περιοχής, αυτή κρατά από τα μυκηναϊκά
χρόνια, από την εποχή της αρχαίας Πελλήνης, που συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο
και που μέχρι να καταστραφεί από τους Γότθους βρισκόταν στη σημείο της σημερινής
τοποθεσίας Γιαρένη. Κατά τη Φραγκοκρατία, πάνω από τη σύγχρονη κωμόπολη,
χτίστηκε ένας ξύλινος στρατώνας – παρατηρητήριο για να εποπτεύει το λιμάνι της
περιοχής. Έτσι δόθηκε και το όνομα Ξυλόκαστρο στον οικισμό. Κάποιοι, κατά τον
18ο αιώνα, τον έλεγαν Οξώκαμπο, αλλά επικράτησε το πρώτο. Αργότερα,
η περιοχή έγινε κέντρο παραγωγής της κορινθιακής σταφίδας, φιλοξένησε του
πρώτους γυμνιστές στην Ελλάδα και εξελίχτηκε σε διάσημη λουτρόπολη της εποχής!
Η τουριστική οργάνωση του Ξυλόκαστρου από πολύ νωρίς, συγκριτικά
με άλλους τόπους της χώρας, το έχει κάνει νούμερο ένα προορισμό και πάνω από
όλα σταθερό στις προτιμήσεις και στις καρδιές των παραθεριστών. Έχει μία vintage ομορφιά, κρυμμένες γωνιές που μόνο οι
μυημένοι γνωρίζουν και φυσικά πληθώρα καταλυμάτων, για κάθε γούστο, βαλάντιο
και τύπο εκδρομέα.
Αν έχουμε όρεξη για δράση ή τύψεις για το φαγητό που θα
απολαύσουμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια της περιοχής, μπορούμε να αθληθούμε,
κάνοντας ποδήλατο στον ποδηλατόδρομο που υπάρχει κατά μήκος της παραλίας. Για
να θαυμάσουμε μοναδική θέα από ψηλά, θα αναζητήσουμε τη Μονή της Παναγίας
Κορφιώτισσας στα νότια του χωριού Καμάρι, στην κορφή του λόφου Κούτσα.
Με ορμητήριο το Ξυλόκαστρο, μπορούμε να κάνουμε μία
εξερεύνηση σε όλο τον νομό Κορινθίας, στο Δερβένι, στο Κιάτο, ακόμη και στις
πιο ορεινές του περιοχές, που είναι γεμάτες απρόσμενες φυσικές ομορφιές.
Μπορούμε να πάμε μέχρι την Ευρωστίνη με τα τρεχούμενα νερά και βέβαια στα διάσημα
Τρίκαλα, με τους πέτρινους ξενώνες και τα ξυλόσπιτα με τις φάρμες, ή να φτάσουμε
μέχρι τη μικρή Ελβετία της Ελλάδας, τη φανταστική σχεδόν αλπική περιοχή γύρω
από τη λίμνη Δόξα και το οροπέδιο του Φενεού, ανάμεσα στα βουνά Ζήρεια και
Χελμό, για φωτογαφίες – πίνακες ζωγραφικής και για γίγαντες με λουκάνικα και
πικάντικα παξιμάδια.
Το κοσμοπολίτικο Ξυλόκαστρο περιμένει όλους εμάς, τους
επισκέπτες του, για να μας δείξει τι σημαίνει παλιός καλός παραθερισμός, φιλοξενώντας
μας στην γαλαζοπράσινη αγκαλιά του και παρέχοντάς μας, χωρίς φανφάρες, όλα όσα
χρειαζόμαστε στις διακοπές μας. Υπόσχεται να μας ξεκουράσει στις παραλίες του
και να μας αναζωογονήσει στη σκιά του δάσους του, να μας προσφέρει καλό φαγητό
και άνετη διαμονή!